سلام به اميرِ كبيرِ مملكت كوچك اما دوست داشتني مان.
خيلي دلم هواي روزهاي زيارت را كرده. كمتر از هفته اي از بازگشتمان مي گذرد اما هنوز به ياد آن روزها روزگار مي گذرانيم. مثل هميشه وقتي نعمتي را از دست داديم بيشتر قدرش را مي دانيم. هرچند در اين سفر خوب و به يادماندني كه باورمان نمي شد مشرف شويم، خوب زيارت رفتيم و از دنيا و اطراف و دور و نزديك كاملا بي خبر و فارغ.
خدا را شاكرم كه هنوز بعد از سالها (!!!) باز هم سفر دو تايي بيشتر هر دويمان را راضي مي كند و اقناع. خداوند برايم و براي مملكت صميمي و ساده مان سالم حفظتان كند تا به خاك بوسي قبله ي عالم مفتخر شويم. ان شاءالله.
